ناصرالدین شاه با نزدیک به 50 سال حکومت، چهارمین شاه ایران از سلسله ی قاجار بود که در سن 18 سالگی به سلطنت رسید. او پس از شاپور دوم ساسانی، دیاکو و تهماسب یکم صفوی، طولانیترین دوره ی پادشاهی در میان تمام شاهان تاریخ ایران را دارد. اقداماتی از جمله قتل امیر کبیر، ظلم و ستم به مردم و واگذاری امتیازات گوناگونی به کشور های شرقی و غربی، او را به عنوان یکی از منفور ترین شاهان قاجار به حساب می آورد.
او در سال 1275 خورشیدی و در آستانه پنجاهمین سال سلطنت اش، قصد برگزاری جشنی هفت روزه داشت که در حرم حضرت عبدالعظیم (ع) توسط میرزا رضا کرمانی، به ضرب 3 گلوله ترور شد. میگویند او در آخرین لحظات حیات، وصیت کرد تا او را در کنار جیران (معشوقه و سوگلیاش) به خاک بسپارند. شاه پس از شلیک گلوله، در حال فریاد کشیدن به زمین میافتد و از دنیا میرود. با جلوگیری از پخش خبر مرگ او به منظور پیش گیری از شورش در ایل قاجار، سرانجام پس از یک سال، جسد ناصرالدین شاه که در تکیه دولت نگهداری می شد، در حرم عبدالعظیم (ع) در شهر ری به خاک سپرده شد.
About the Author
